Continuous Transaction Controls 


Realtime registratie van zakelijke transacties door de Overheid.

Neem contact op of  Mis geen update

Wat zijn continuous transaction controls (CTC) voor e-facturering en waarom kiezen overheden ervoor om hun economieën ermee te versterken? Ontdek meer over de verschillende CTC-modellen die wereldwijd worden aangenomen. 

 

Waarom overheden kiezen voor continuous transaction controls

Niet zo lang geleden begonnen belastingautoriteiten te realiseren dat ze belastinginkomsten verloren door papieren facturen als de voornaamste manier voor het registreren en rapporteren van zakelijke transacties te gebruiken. Sindsdien zijn overheden begonnen actie te ondernemen tegen belastingontduiking op nieuwe manieren.

Naast de voordelen van e-facturering voor de eigen bedrijfsvoering, zal e-facturatie verplicht worden door de overheid zodat ze de facturering real-time kunnen registreren en daarmee het belasting-gat te kunnen dichten. Hoe dit gestalte gaat krijgen staat voor nu open.

Wat zijn continuous transaction controls?

Continuous transaction controls (CTC) stellen handhavingsinstanties, zoals belastingdiensten, in staat gegevens te verzamelen over zakelijke activiteiten in hun landen. In tegenstelling tot traditionele factuurrapportage worden gegevens rechtstreeks verkregen uit zakelijke transactieprocessen of gegevensbeheersystemen in realtime of bijna in realtime.

CTC pakt de inefficiënties aan die altijd kenmerkend zijn geweest voor het gebruik van retrospectieve audits, waarbij auditors informatie over transacties verkrijgen lang nadat ze zijn afgerond. In traditionele audits moeten ze ook vertrouwen op gegevens die worden opgeslagen door de bedrijven die ze willen controleren. Continuous transaction controls verwijderen de afhankelijkheid van historische bewijsregisters door belastingdiensten in staat te stellen relevante informatie te verzamelen in de vorm van een dynamisch zakelijk transactieregister.

Hoewel sommige landen nog steeds post-auditmodellen gebruiken, zijn heel veel landen begonnen met het aannemen van verschillende CTC-modellen. Hoewel het geen regel is, kan de geografische locatie marktpatronen in CTC-modellen van regio tot regio beïnvloeden.

Clearance-model

In 2002 zagen we landen als Mexico en Chili bepaalde vereisten invoeren voor belastingbetalers. Bedrijven moesten facturen "klaren" of "autorisieren" via belastingdienstplatforms voordat ze deze naar de eindontvanger (koper) konden sturen. Dit CTC-model kreeg snel veel aanhang, waarbij de meeste Latijns-Amerikaanse landen besloten om het over te nemen. Elk land heeft echter zijn eigen variant van dit CTC-model geïmplementeerd.

Sommige landen, zoals Mexico, Guatemala en Panama, hebben facturatieverificatie gedelegeerd aan Geaccrediteerde PAC-serviceproviders (Sp. Proveedor Autorizado de Certificación) in plaats van lokale belastingautoriteiten.

Pre-clearance- of hard-clearance-modellen vereisen dat facturen worden goedgekeurd door lokale overheidsinstanties voordat ze naar de koper worden gestuurd. Andere landen zoals Chili en Peru hebben gekozen voor post-clearance- of soft-clearance-modellen. Hierdoor kunnen belastingbetalers belastingfacturen aan de koper verstrekken voordat ze deze kort daarna naar de belastingautoriteit sturen ter goedkeuring.

Het clearance-model heeft zich uitgebreid naar andere landen zoals India, Saoedi-Arabië en sommige landen in Zuidoost-Azië.

Interoperabiliteit

Ook wel een 4-hoekenmodel genoemd, de belangrijkste bijzonderheid van interoperabiliteit is dat belastingbetalers een dienstverlener gebruiken om e-facturen uit te wisselen. Bovendien kunnen dienstverleners onderling overeenstemmen welke formaten ze uitwisselen, resulterend in open netwerken met veel interoperabele formaten en dienstverleners.

Interoperabiliteit wordt niet beschouwd als een CTC-model omdat de controle van de belastingfactuur maanden of zelfs jaren na de transacties plaatsvindt. Het belangrijkste doel van het interoperabiliteitsmodel is het vergemakkelijken van bedrijfsautomatisering en digitalisering.

Peppol en CTC

Peppol is een netwerk dat de elektronische uitwisseling van verschillende documenten mogelijk maakt, waaronder e-facturen. Belastingbetalers moeten de diensten van een Peppol-serviceprovider of Peppol Access Point gebruiken om documenten binnen het Peppol-netwerk uit te wisselen (een 4-hoekenmodel). Access Points zijn dienstverleners die de Peppol BIS-indeling kunnen genereren, verzenden en verwerken, gebaseerd op UBL 2.1 of CII.

Het belangrijkste verschil tussen Peppol en het interoperabiliteitsmodel is dat de uitwisselingsmechanisme wordt gereguleerd door Peppol, dus dienstverleners kunnen alleen documenten uitwisselen in de Peppol BIS-indeling. Hoewel factuurexchange via Peppol verplicht is in sommige landen (bijv. Zweden, Finland, Noorwegen), wordt het niet beschouwd als een CTC-model omdat er geen belastingautoriteitscontroles bij betrokken zijn.

Peppol CTC is de geavanceerde versie van het huidige Peppol 4-hoekenmodel. In dit CTC-model rapporteren Peppol Access Points transactiegegevens in realtime aan belastingautoriteiten of via officiële platforms. Dit is een uitstekend model om zowel automatisering voor bedrijven als meer controle over de economie voor belastingautoriteiten mogelijk te maken.

Gecentraliseerd model

Sinds de publicatie van de EU-aanbestedingsrichtlijn die overheidsinstanties verplicht e-facturen te accepteren, hebben veel Europese landen nieuwe eisen ingevoerd. Verplichte e-facturering van leveranciers aan overheidsinstanties (B2G) wordt gemeengoed in de EU.

België, Frankrijk, Italië, Portugal en Spanje zijn slechts een paar markten die al infrastructuur hebben opgezet om facturen namens publieke kopers te ontvangen. Sommige landen hebben Peppol geselecteerd als het verplichte uitwisselingsmechanisme binnen het gecentraliseerde model. In deze gevallen ontvangt het verplichte platform in het land Peppol-facturen namens elke overheidsinstantie.

In 2018 ging Italië zelfs nog verder en verkreeg een EU-commissiederogatie om e-facturering in de bedrijfssector verplicht te stellen. Elk bedrijf in Italië is nu verplicht FatturaPA e-facturen naar SDI te sturen, zodat SDI de factuur aan de koper kan leveren. Dit leidde tot een succesvolle vermindering van belastingontduiking en meer kansen om de economie te versterken, wat andere Europese landen inspireerde om vergelijkbare modellen te implementeren voor hetzelfde resultaat.Nu is Polen van plan dit model op nationaal niveau in te voeren vanaf 2023.

Model voor realtime factuurrapportage (RTIR)

RTIR is een model dat is ingesteld in Hongarije en Zuid-Korea, waar geen regels zijn met betrekking tot factuurexchange. Toch moet de leverancier een deel van de factuur in realtime aan zijn belastingdienst rapporteren nadat deze naar de koper is verzonden. De e-factuur moet in het verplichte formaat zijn en bepaalde gegevens bevatten, zoals het documenttype, de naam en het btw-nummer van de handelspartijen en btw-bedragen.

Voldoe aan de vereisten voor continuous transaction controls

Als u zaken doet in markten die al continuous transaction controls hebben aangenomen, is het belangrijk op te merken dat niet alle CTC-compliance-oplossingen hetzelfde zijn. Het onderzoeken van de beschikbare opties voor uw belangrijkste markten zal ervoor zorgen dat u de juiste oplossing voor uw bedrijf vindt. Voor degenen die nog niet met CTC zijn geconfronteerd, is het nooit te vroeg om oplossingen te onderzoeken die u kunnen helpen om te voldoen aan toekomstige voorschriften.

CONTACT

Zorgeloos facturen ontvangen en versturen?

Geef uw financiële administratie een flinke boost.

Neem contact op  of  Mis geen update

achmea200 profity200 bam200 TUDelft200 Renewi200